Era unha vez un rapaz, que era o fillo máis pequeno do demo. Para andar entre os humáns tiña que cambiar, pero o seu cor da pel negra non o podia quitar e os cornos.
Era o día do San Bartolomeo e o seu pai o demo foi dar unha volta cun carro e unha burra e el escondeuse no carro, foi dar unha volta por fora do inferno. El ia agochado detrás do carro cando non deu agarrado ben e caeu, meu pai no sabía ía no carro, o carro ía volando. Cando caeu resalgario foi dar a porta da súa casa, e seu pai abriulle a porta e estaba cabreado.
2.- O Castigo
Seu pai ordeolle un castigo que era ir hasta Compostela. Resalgario replicoulle e suplicoulle que non o fixese, pero tamén el pensaba para el so qu tiña razón seu pai. Amañaron todo axiña para qu el fose de camiño car Compostela, pero non tiña nada se orientar.Cando ia camiñando iase recordando das cousas que lle pasaran con seus irmans e a súas nai, pensouno e arrenpintiuse do que fixera, verroulle a seu pai e sixolle "perdome", pero naide lle contestou e seguiu andando.
3.-Cheira A Tesouro
Xa era de noite e subira a superficie, decidiu deitarse no primeiro sitioque atopase. Pola mañán tiña fame e avispou unhas mazáns, pero estaban verdes, el comeunas igual. Cando un ho,e se lle achegou e lle dixo que ía ter gastronterites por comer as mazáns. O home ruise un pouco del, e despois contoulle un pouco da súa vida, e que tiña unha filla que via o futuro e a súa muller, que as dúas morreran. Dende aquela o home que se chamaba Floro Flores vendera a casa e non tiña nada, el decia que só lle quedaba un mes de vida.
4.-No Camiño
Resalgario marchou de seguida do lado de Folor, a Resalgario xa lle doian os pes cando oiu unhas pisadas que eran dun home de Bretoña. O homedixolle a Resalgario se ia con el pero Resalgario recordou o que dixera seu pai, e non foi con el, de ali a un pouco oiu uns berros.
Detrás de Resalgario había un lobo e votou a correr hacía abaixo, deuse a volta e xa non estaba o lobo. Viu unha luz e foi petar na porta dunha casa pequena, había un bello eunha bella que lle deron de comer e despois deixaronlle quese deitara xunta l lareira, pola mañán seguinte xa non estba na casa, non sabía donde estaba.
5.-O Demo Negro
Resalgario non sabía se fora un soño ou non, refregou os ollos varias veces e votouse a andar. Pero o dichoso do Floro dixera que Resalgario era un demo e naide lle queria dae de comer. Foise para outra aldea e tamén lle cerraban as portas, foi a unha casa dun vello e tivo que escapar correndo senón zoscáballe. Foi dar a unha casa que tiña a porta aberta, e foi hasta a cociña, abriu a porta e sentiu uns pasos e foise para a primeira habitación que atopou. Entraron un rapaz e unha rapaza, espíronse e Resalgario ruise. Entonces o rapaz marchou deseguida. Resalgario quedou fitando toda anoite para ela. pola mañán cando despertou puxose istérica, e Resalgario ezplicoullo todo. Ela dixolle a el que para se máis que amigos tiña que poñer un pelo dereito, e non deu, e Resalgario arrincou un del e dixolle a ela que o tiña que encurbalo e foise.
6.-O Gadañador
Despois volveu a andar, alguns dabanlle de comer e outros non. Hasta que chegou auna casa que había un vello e una vella. A vella ofreceulle xantar, merendar e cear se Resalgario lle segaba a herba, cando xnatou, a vella puxolle algo na copmida que estaba incomposto, quitou os pantalóns e ia gadañando e defecando. O final acabou de gadañar e a vella deulle de mala gana os tres pesos e xa se nin ceou xa se foi.
7.-A Morte Negra
Dormiu afastado dos cans e das casas, o día seguinte foi a unha aldea chamada Marquide. Alí no medio da aldea había un morto, e non o enterraban porque deixara moitas debedas. Resalgario puxo o diñeiro para enterro do home. O home preguntoulle a Resalgario cando lle chegara o día de morrer o avisaria e Resalgario explicoulle. Dixo tamén que non ía volver a aldea nunha boa tempada.
8.-ambrosio E Nivardo, Ricos
Despoisde pasar por Marquide pasou por unha ponte moi grande, e cando se deu de conto se deu de conta xa era de noite. Puxenlle debaixo dunha árbore pequeno, e pola mañán cando despertou estaba nunha habitación grande e cun cuarto de baño moi grande. Alí estaban seus irmáns que lle dixeron que se fora aa pique o negocio do seu pai. E coa erencia a venderan e compraran un castelo pero facia falta a parte de Reaslgario para acabar de pagalo. O castelo ía ser para o negocio de Inferno, esa tarde estuveron vendo todo o castelo.
9.-A Feira Das Palabras
Pola mañán despertou, e xa non estaba naquela habitación senón que estaba debaixo daquela árbore. Foi dar a unha aldea chamada Gontan, alí facian feiras de cada tres meses, porque as persoas de aldea non podian decir a misma palabr varias veces. Alí había moitas tendas que vendian palabras, pero o que máis lle cabreou foi unha tenda que vendia nomes de demos. El marchou de esa aldea a fume de carozo e arrempitieuse de parar nesa aldea.
10.-Na Proia Dos Golpes
Segui correndo e había una neboa moi expensa. Cando se decidiu por transformar en demo, ía andando pola praia cando sentiu falar un lobo chamado Garcia. El preguntoulle a Resalgario se tiña fame, entonces el aprendeulle a cazar cancrexos co rabo. O lobo queria enganar a Resalgario, pero Resalgario deusse de conta e el comeu os cancrexos. Resalgario votoulle a culpa o lobo que lle dixo que non tña voa memoria, Resalgario despediuse e foise.
11.-Encontro Coa Garda Civil
Foi andando e pararonno dous gardas que lle pidiron o carne de identidade e o pasaporte, peo el dixolles que non tiña. Os gardas levaronno a comiseria e dixeronlle, que se comia cos cóbados pegados o corpo e se termaba dunhas moedas, que lle deixarian irse, pero caéronlle as moedas. Entón os gardas pensaron que lle podían mandarlle e un dos gardas dixolle que tiña que ir mondarlle as patacas, e deronlle unha semana. el non acabou pero dixolle que cando volvese de volta a casa e lles iva mondar todas as patacas.
12.-Carta De Mama
El seguiu andando cando se atopou con in sacerdote o que lle contou un pouco do quelle sucedera na súa vida. Resalgario pensaba que non estaba moi ben da cabeza, el chamabase Marcos, e deulle repouso na súa capela. Pola noite cando xa ía dormir apareceuselle unha sombra dun home, e ra o home que enterrara en Marquide. El viñalle traer unha carta da súa nai.
13.-O Trato Con San Croques
Acabou de ler a cantar, exa desaparecera o home, despois apareceuselle a rapaza que lle dera un pelo para endereitalo. El traduciulle a carta con todo detalle. Eles durmiron abrazados, e pola mañán, os dous puxeronse a anadar e chegaron a Santiago. Ela decidiu quedar forta. O San Croques non lle queria que lle dera os croques, entón Resalgario dixolle que lle devolvia a alma da nai do San Croques, que estaba no inferno para o ceo. E o final despois de pensalo moito aceptou.
14.-Adeus, Meu Pai
Saiu da Catedral , e xa viu unha morea de xente toda enfadada, pola culpa de seu pài. Seu pai decialle que subira o cume da Catedral varias veces. Entón foi cando o rapaza lle colleu a Resalgario e dixolle a seu pai que se fora. El foise todo cabreado. Resalgario preguntoulle a rapaza como se chamaba e dixolle que lle podia chamar como quixese, e deulle un bico que non falara máis.
Comentario
Pareceume un libro moi chistoso, e moi divertido
personaxe principal:Resalgario
Personaxes: Pais , irmáns, lobo, gardas, cura,vellos e vellas
Lugares: Inferno, Gontán, Praia, Marquide
Fuera un día de lluvia continua, fina y fría que no era para dar paso a la sarabia o la nieve. Por la noche hacia vientot viento,el hombre tuvo que bajar del caballo, que no veia para llevarlo el por la cuerda, el iva tropezando por el camino.
Por la mañana, me puse a caminar, contaba que me quedaba dos jornadas para llegar a mi destino ni la ausencia de siete años por aquellos caminos me hizo ir por el camino correcto. Aunque el camino estuviera oscuro y desagardable avanzara con seguridad. Yo iva al lado del caballo, para protegerme del viento y la agua. A lo lejos vió una luz, pero la luz desaparecia cuando cogia los desvio.
Había una puerta grande, toqué a las puerta y rapidamente se presentó un hombre. El era un herrero y dijo "que pasara que ya iva guardar el el caballo", después vino con una presada de leña. Después de que secó lka ropa, empezamos a beber vino y nos emborrachamos, empezamos a discutir y el me dio con un hierro calienteen la ceja del ojo derecho. Yo estaba sorprendido porque eramos casi identicos. Por la mañana me levnaté y no me dolia .
El herrero no me dejaba salir de la cama, yo hasta llegué a pensar que me secuestrara. El herrero dijo "que no podia irse hasta que no curase". El hombre fue cogiendo conciancia y se iva levantando por las noches. El cogió una herramienta aquzada y punzante que tenia el herrero para matarlo. Ese día no se fue a dormir como los otros días , después de un buen ropa se fue a dormir. El hombre bajo del cuarto cn la harramienta y se la chantó varias veces en la cara hasta que no se podia reconocer, cogió una pala y hizo un oco para el herrero detrás de la casa, limpió todo y cuando se dio de cuanto ya amaneciera.
La mujer del herrero ya volvia a casa , con un rapaz, el no dijo nada de que lo matara. Ellos no desconciaban de que no era el herrero.
-Personajes principales:el viajero y el herrero.
-Lugares:en el bosque y la cassa del herrero
2.- El cumplemuertes
Era un hombre que recibia cartas, pero cartas de luto con una cinta negra. Y un día le inviaron un ramo de floresque le ponia "no le olviado".
El pensaba que era una broma de mal gusto, pero todos años el mismo día recibia una una carta de esas. Cuando el se estaba empezando a olvidar le volvia una carta. El hombre no tenia familia, así que se para una aldea sin decir nada a nadie, sin correo. Depués de tres meses le peteron a la puertay era el cartero que le traia una carta de luto. El hombre se puso todo nervioso, después de un tiempo pensó que se tenia que traqnquilizar, que se iria para una ciudad para burlarse de de la muerte.
Estaba en un cafeteria cunado un camarero me dio una carta de luto, era la última carta , entón el se dicidió vivir la vida al máximo, pero antes de hacer algo sienpre lo pensaba mucho.
Salió de hotel y pagó l ahabitación por adienatado, fue andado hasta la fuente, aunque estaba lejos, para así cuando llegara ya llegara tenia los pies calientes.
El dicidio ir para otro hotel, la habitación era pequeña, se hecho en la cama y su cabeaza le daba muchas vueltas. Aunque se quedó mirando para la lámpada y se le pasó el tiempo volando, hasta que dió un reloj las nueve. Y pensó que hacia esperando allí a al muerte, y volvió otra vez para la calle.
Miraba como pasaban los minutos, y tro el reloj. Fue a un parque que no estab muy iluminado y se sentó en un bancó, después se sentó un amujer y le preginto que horr era. El le respondió que no tenía reloj. Ella dijo "son las doce, ya
